Kuran-ı Kerim 54 . sayfasında bulunan,Al-i İmran süresinin 35 nolu ayeti
İmrân'ın karısı şöyle demişti: «Rabbim! Karnımdakini azatlı bir kul olarak sırf sana adadım. Adağımı kabul buyur. Şüphesiz (niyazımı) hakkıyla işiten ve (niyetimi) bilen sensin.»

Kuran-ı Kerim 60 . sayfasında bulunan,Al-i İmran süresinin 79 nolu ayeti
Hiçbir insanın, Allah'ın kendisine Kitap, hikmet ve peygamberlik vermesinden sonra (kalkıp) insanlara: Allah'ı bırakıp bana kul olun! demesi mümkün değildir. Bilakis (şöyle demesi gerekir): Okutmakta ve öğretmekte olduğunuz Kitap uyarınca Rabbe hâlis kullar olunuz.

Kuran-ı Kerim 281 . sayfasında bulunan,İsra süresinin 3 nolu ayeti
(Ey) Nuh ile birlikte (gemide) taşıdığımız kimselerin nesli! Şunu bilin ki Nuh, çok şükreden bir kul idi.

Kuran-ı Kerim 300 . sayfasında bulunan,Kehf süresinin 65 nolu ayeti
Derken, kullarımızdan bir kul buldular ki, ona katımızdan bir rahmet (vahiy ve peygamberlik) vermiş, yine ona tarafımızdan bir ilim öğretmiştik.

Kuran-ı Kerim 310 . sayfasında bulunan,Meryem süresinin 93 nolu ayeti
Göklerde ve yerde olan herkes istisnasız, kul olarak Rahmân'a gelecektir.

Kuran-ı Kerim 367 . sayfasında bulunan,Şuara süresinin 22 nolu ayeti
O nimet diye başıma kaktığın ise, (aslında) İsrailoğullarını kendine kul köle etmendir.

Kuran-ı Kerim 428 . sayfasında bulunan,Sebe süresinin 9 nolu ayeti
Onlar, gökte ve yerde önlerine ve arkalarına bakmıyorlar mı? Dilesek onları yere batırırız, ya da üzerlerine gökten parçalar düşürürüz. Şüphesiz bunda (Rabbine) yönelen her kul için bir ibret vardır.