Şuara süresi

1 - Tâ. Sîn. Mîm.

2 - Bunlar, apaçık Kitab'ın âyetleridir.

3 - (Resûlüm!) Onlar iman etmiyorlar diye neredeyse kendine kıyacaksın!

4 - Biz dilesek, onların üzerine gökten bir mucize indiririz de, ona boyunları eğilip kalır.

5 - Kendilerine, o çok esirgeyici Allah'tan hiçbir yeni öğüt gelmez ki, ondan yüz çevirmesinler.

6 - Üstelik (ona) «yalandır» derler; fakat alay edip durdukları şeylerin haberleri yakında onlara gelecektir.

7 - Yeryüzüne bir bakmazlar mı! Orada her güzel çiftten nice bitkiler yetiştirdik.

8 - Şüphesiz bunlarda (Allah'ın kudretine) bir nişâne vardır; ama çoğu iman etmezler.

9 - Şüphe yok ki Rabbin, mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.

10,11 - Hani Rabbin Musa'ya: O zalimler güruhuna, Firavun'un kavmine git. Hâla (başlarına gelecekten) sakınmayacaklar mı onlar? diye seslenmişti.

12 - Musa şöyle dedi: Rabbim! Doğrusu, beni yalancılıkla suçlamalarından korkuyorum.

13 - (Bu durumda) içim daralır, dilim dönmez; onun için Harun'a da elçilik ver.

14 - Onların bana isnad ettikleri bir suç da var. Bundan ötürü beni öldürmelerinden korkuyorum.

15 - Allah buyurdu: Hayır (seni asla öldüremezler)! İkiniz mucizelerimizle gidin. Şüphesiz ki, biz sizinle beraberiz, (her şeyi) işitmekteyiz.

16 - Haydi Firavun'a gidip deyin ki: Gerçekten biz, âlemlerin Rabbi'nin elçisiyiz;

17 - İsrailoğullarını bizimle beraber gönder.

18 - (Kendisine Allah'ın emri tebliğ edilince Firavun) dedi ki: Biz seni çocukken himayemize alıp büyütmedik mi? Hayatının birçok yıllarını aramızda geçirmedin mi?

19 - Sonunda o yaptığın (kötü) işi de yaptın. Sen nankörün birisin!