Şuara süresi

61 - İki topluluk birbirini görünce, Musa'nın adamları: İşte yakalandık! dediler.

62 - Musa: Asla! dedi, Rabbim şüphesiz benimledir, bana yol gösterecektir.

63 - Bunun üzerine Musa'ya: Asân ile denize vur! diye vahyettik. (Vurunca deniz) derhal yarıldı (on iki yol açıldı), her bölük koca bir dağ gibi oldu.

64 - Ötekilerini de oraya yaklaştırdık.

65 - Musa ve beraberinde bulunanların hepsini kurtardık.

66 - Sonra ötekilerini suda boğduk.

67 - Şüphesiz bunda bir ibret vardır; ama çokları iman etmiş değillerdir.

68 - Şüphesiz Rabbin, işte O, mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.

69 - (Resûlüm!) Onlara İbrahim'in haberini de naklet.

70 - Hani o, babasına ve kavmine: Neye tapıyorsunuz? demişti.

71 - «Putlara tapıyoruz ve onlara tapmaya devam edeceğiz» diye cevap verdiler.

72 - İbrahim: Peki, dedi, yalvardığınızda onlar sizi işitiyorlar mı?

73 - Yahut size fayda ya da zarar verebiliyorlar mı?

74 - Şöyle cevap verdiler: Hayır, ama biz babalarımızı böyle yapar bulduk.

75,76 - İbrahim dedi ki: İyi ama, ister sizin, ister önceki atalarınızın; neye taptığınızı (biraz olsun) düşündünüz mü?

77 - İyi bilin ki onlar benim düşmanımdır; ancak âlemlerin Rabbi (benim dostumdur);

78 - Beni yaratan ve bana doğru yolu gösteren O'dur.

79 - Beni yediren, içiren O'dur.

80 - Hastalandığım zaman bana şifa veren O'dur.

81 - Benim canımı alacak, sonra beni diriltecek O'dur.

82 - Ve hesap günü hatalarımı bağışlayacağını umduğum O'dur.

83 - Rabbim! Bana hikmet ver ve beni iyiler arasına kat.