Şuara süresi

112 - Nuh dedi ki: Onların yaptıkları hakkında bilgim yoktur.

113 - Onların hesabı ancak Rabbime aittir. Bir düşünseniz!

114 - Ben iman eden kimseleri kovacak değilim.

115 - Ben ancak apaçık bir uyarıcıyım.

116 - Dediler ki: Ey Nuh! (Bu davadan) vazgeçmezsen, iyi bil ki, taşlanmışlardan olacaksın!

117 - Nuh: Rabbim! dedi, kavmim beni yalancılıkla suçladı.

118 - Artık benimle onların arasında sen hükmünü ver. Beni ve beraberimdeki müminleri kurtar.

119 - Bunun üzerine biz onu ve beraberindekileri, o dolu geminin içinde (taşıyarak) kurtardık.

120 - Sonra da geri kalanları suda boğduk.

121 - Doğrusu bunda büyük bir ders vardır; ama çokları iman etmezler.

122 - Şüphesiz Rabbin, işte O, mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.

123 - Âd (kavmi) de peygamberleri yalancılıkla suçladı.

124 - Kardeşleri Hûd onlara şöyle demişti: (Allah'a karşı gelmekten) sakınmaz mısınız?

125 - Bilin ki, ben size gönderilmiş güvenilir bir elçiyim.

126 - Artık Allah'a karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin.

127 - Buna karşı sizden hiçbir ücret istemiyorum. Benim ecrimi verecek olan, ancak âlemlerin Rabbidir.

128 - Siz her yüksek yere bir alâmet dikerek eğleniyor musunuz?

129 - Temelli kalacağınızı umarak sağlam yapılar mı ediniyorsunuz?

130 - Yakaladığınız zaman, zorbalar gibi mi yakalıyorsunuz?

131 - Artık Allah'tan korkun ve bana itaat edin.

132,133,134 - Bildiğiniz şeyleri size veren, size davarlar, oğullar, bağlar, pınarlar ihsan eden (Allah'a karşı gelmek) den sakının.

135 - Doğrusu sizin hakkınızda muazzam bir günün azabından endişe ediyorum.

136 - (Onlar) şöyle dediler: Sen öğüt versen de, vermesen de bizce birdir.