1,2,3,4 - (Peygamber), âmânın kendisine gelmesinden ötürü yüzünü ekşitti ve çevirdi. (Resûlüm! onun halini) sana kim bildirdi! Belki o temizlenecek, yahut öğüt alacak da o öğüt ona fayda verecek.

5,6,7 - Kendini (sana) muhtaç görmeyene gelince, sen ona yöneliyorsun. Oysa ki onun temizlenip arınmasından sen sorumlu değilsin.

8,9,10 - Fakat koşarak ve (Allah'tan) korkarak sana gelenle de ilgilenmiyorsun.

11,12,13,14,15,16 - Hayır! Şüphesiz bunlar (âyetler), değerli ve güvenilir kâtiplerin elleriyle (yazılıp) tertemiz kılınmış, yüce makamlara kaldırılmış mukaddes sahifelerde (yazılı) bir öğüttür; dileyen ondan (Kur'an'dan) öğüt alır.

17 - Kahrolası insan! Ne inkârcıdır!

18 - Allah onu neden yarattı?

19 - Bir nutfeden (spermadan) yarattı da ona şekil verdi.

20 - Sonra ona yolu kolaylaştırdı.

21 - Sonra onun canını aldı ve kabre soktu.

22 - Sonra dilediği bir vakitte onu yeniden diriltir.

23 - Hayır! (İnsan) Allah'ın emrettiğini yapmadı.

24 - İnsan, yediğine bir baksın!

25,26,27,28,29,30,31,32 - Şöyle ki: Yağmurlar yağdırdık. Sonra toprağı göz göz yardık da oradan ekinler, üzüm bağları, sebzeler, zeytin ve hurma ağaçları, iri ve sık ağaçlı bahçeler, meyveler ve çayırlar bitirdik. (Bütün bunlar) sizi ve hayvanlarınızı yararlandırmak içindir.

33 - Kulakları sağır eden o ses geldiğinde,

34,35,36 - İşte o gün kişi kardeşinden, annesinden, babasından, eşinden ve çocuklarından kaçar.

37 - O gün, herkesin kendine yetip artacak bir derdi vardır.

38,39 - O gün bir takım yüzler parlak, güleç ve sevinçlidir.

40,41,42 - Yine o gün birtakım yüzleri de keder bürümüş, hüzünden kapkara kesilmiştir. İşte bunlar kâfirlerdir, günahkârlardır.