1 - Kıyamet gününe yemin ederim.

2 - Kendini kınayan (pişmanlık duyan) nefse yemin ederim (diriltilip hesaba çekileceksiniz).

3 - İnsan, kendisinin kemiklerini biraraya toplayamayacağımızı mı sanır?

4 - Evet, bizim, onun parmak uçlarını bile aynen eski haline getirmeye gücümüz yeter.

5 - Fakat insan önündekini (kıyameti) yalanlamak ister.

6 - «Kıyamet günü ne zamanmış?» diye sorar.

7,8,9 - İşte, göz kamaştığı, ay tutulduğu, güneşle ay biraraya getirildiği zaman!

10 - O gün insan, «Kaçacak yer neresi!» diyecektir.

11 - Hayır, hayır! (Kaçıp) sığınacak yer yoktur!

12 - O gün varıp durulacak yer, sadece Rabbinin huzurudur.

13 - O gün insana, ileri götürdüğü ve geri bıraktığı ne varsa bildirilir.

14 - Artık insan, kendi kendinin şahididir.

15 - İsterse özürlerini sayıp döksün.

16 - (Resûlüm!) onu (vahyi) çarçabuk almak için dilini kımıldatma.

17 - Şüphesiz onu, toplamak (senin kalbine yerleştirmek) ve onu okutmak bize aittir.

18 - O halde, biz onu okuduğumuz zaman, sen onun okunuşunu takip et.

19 - Sonra şüphen olmasın ki, onu açıklamak da bize aittir.

20,21 - Hayır! Doğrusu siz, çarçabuk geçeni (dünya hayatını ve nimetlerini) seviyor, ahireti bırakıyorsunuz.

22 - Yüzler vardır ki, o gün ışıl ışıl parıldayacaktır.

23 - Rablerine bakacaklardır (O'nu göreceklerdir).

24 - Yüzler de vardır ki, o gün buruşacaktır;

25 - Kendilerinin, bel kemiklerini kıran bir felâkete uğratılacağını sezeceklerdir.

26 - Artık gözünüzü açın! Ne zaman ki can köprücük kemiğine dayanır,

27 - «Tedavi edebilecek kimdir?» denir.

28 - (Can çekişen) bunun gerçek bir ayrılış olduğunu anlar.

29 - Ve bacak bacağa dolaşır.

30 - İşte o gün sevkedilecek yer, sadece Rabbinin huzurudur.

31 - İşte o, (Peygamber'in getirdiğini) doğru kabul etmemiş, namaz da kılmamıştı.

32 - Aksine yalan saymış ve yüz çevirmişti.

33 - Sonra da çalım sata sata yürüyerek kendi ehline (taraftarlarına) gitmişti.

34 - Lâyıktır (o azap) sana, lâyık!

35 - Evet, lâyıktır sana ( o azap) lâyık!

36 - İnsan, kendisinin başıboş bırakılacağını mı sanır!

37 - O, (döl yatağına) akıtılan meninin içinden bir nutfe (sperm) değil miydi?

38 - Sonra bu, alaka (aşılanmış yumurta) olmuş, derken Allah onu (insan biçiminde) yaratıp şekillendirmişti.

39 - Ondan da iki eşi, yani erkek ve dişiyi var etmişti.

40 - Peki (bunları yapan) Allah'ın, ölüleri tekrar diriltmeye gücü yetmez mi?