1,2,3 - Birisi, yükselme derecelerinin sahibi olan Allah katından inkârcılara gelecek olan ve hiç kimsenin savamayacağı azabı istedi!

4 - Melekler ve Rûh (Cebrail), oraya, miktarı (dünya senesi ile) ellibin yıl olan bir günde yükselip çıkar.

5 - (Resûlüm!) Şimdi sen güzelce sabret.

6 - Doğrusu onlar, o azabı (ihtimalden) uzak görüyorlar.

7 - Biz ise onu yakın görmekteyiz.

8 - O gün gökyüzü, erimiş maden gibi olur.

9 - Dağlar da atılmış yüne döner.

10 - Dost, dostu sormaz.

11,12,13,14 - Birbirlerine gösterilirler (fakat herkes kendi derdindedir). Günahkâr kimse ister ki, o günün azabından (kurtuluş için), oğullarını, karısını, kardeşini, kendisini koruyup barındıran tüm ailesini ve yeryüzünde kim varsa hepsini fidye olarak versin de, tek kendini kurtarsın.

15 - Fakat ne mümkün! Bilinmeli ki, o (cehennem) alevlenen bir ateştir.

16 - Derileri kavurup soyar.

17,18 - Yüz çevirip geri dönen, (servet) toplayıp yığan kimseyi (kendine) çağırır!

19 - Gerçekten insan, pek hırslı (ve sabırsız) yaratılmıştır.

20 - Kendisine fenalık dokunduğunda sızlanır, feryat eder.

21 - Ona imkân verildiğinde ise pinti kesilir.

22,23 - Ancak şunlar öyle değildir: Namaz kılanlar, ki onlar namazlarında devamlıdırlar (ihmal göstermezler;)

24,25 - Mallarında, isteyene ve (isteyemediği için) mahrum kalmışa belli bir hak tanıyanlar;

26 - Ceza (ve hesap) gününün doğruluğuna inananlar;

27,28 - Rablerinin azabından korkanlar, ki Rablerinin azabı(na karşı) emin olunamaz;

29,30,31 - Irzlarını koruyanlar -ancak eşlerine ve cariyelerine karşı müstesna; çünkü onlar kınanmaz; bundan öteye (geçmek) isteyenler ise, onlar taşkınların ta kendileridir-;

32 - Emanetlerine ve ahitlerine riayet edenler;

33 - Şahitliklerini (dosdoğru) yapanlar;

34 - Namazlarını koruyanlar;

35 - İşte bunlar, cennetlerde ağırlanırlar.

36,37 - (Resûlüm!) O kâfirlere ne oluyor ki, bölük bölük sağından ve solundan sana doğru koşuyorlar.

38 - Onlardan her biri nimet cennetine sokulacağını mı umuyor?

39 - Hayır (hiç ummasınlar!) Şüphesiz biz onları, kendilerinin de bildikleri şeyden yarattık (fakat ibret almadılar, imana gelmediler).

40,41 - Şu halde (işin gerçeği) öyle (umdukları gibi) değil! Doğuların ve batıların Rabbine yemin ederim ki, şüphesiz onların yerine daha iyilerini getirmeye bizim gücümüz yeter ve kimse bizim önümüze geçemez.

42 - Ama sen onları (şimdilik) bırak da, tehdit edildikleri günlerine kavuşuncaya dek dalsınlar, oynayadursunlar.

43,44 - O gün onlar, sanki dikili bir şeye koşuyorlar gibi, gözleri horluktan aşağı düşmüş ve kendileri zillete bürünmüş bir halde kabirlerinden fırlaya fırlaya çıkarlar. İşte bu, onların tehdit edilegeldikleri gündür!